صحبت نکردن نوجوانان : ممکن است شما هم جزء والدینی باشید که دائم از خود سوال می کنند که “چرا فرزند نوجوانم با من حرف نمی زند؟”.سال های نوجوانی از همه جهت برای والدین و مربیان دوره نگرانی است.والدین حس می کنند نوجوان هیچ تمایلی برای صحبت کردن با آن ها ندارد. آن ها باور دارند که نوجوان ترجیح می دهد با دوستانش حرف بزند و می بینند که نوجوان قصد دور کردن آن ها را از کار خود دارد. این دور کردن شامل قفل کردن درب اتاق، امتناع از وارد شدن به هر نوع گفتگو یا سر فروبردن در تلفن همراه هوشمند است.
سال های نوجوانی یک فرآیند است؛ زمانی برای تغییر و رشد. چیزهایی که به تدریج در طول زمان تغییر می کنند و مرحله ای دشوار اما برای همیشه باقی نمی ماند.
دلایل صحبت نکردن نوجوانان با والدین
نوجوانان احساس می کنند والدینشان در گفت وگو با آن ها یا به دنبال بازجویی اند یا این که مرتباً از چیزی که هنوز انجام نگرفته مانند تکلیف درسی انتقاد می کنند.چند اصل مهم درباره ی ارتباط با نوجوان عبارتند از:
- نوجوان شما می خواهد حرف بزند، اما نه در زمانی که شما می خواهید.
- نوجوان شما می خواهد حرف بزند، اما نه در مورذ چیزهایی که او خصوصی می داند.
- نوجوان شما می خواهد حرف بزند، اما نه در زمانی که این حس به او دست می دهد که تحت بازجویی است.
- نوجوان شما می خواهد حرف بزند اما نه در زمانی که احساس کند شما کار دارید،پریشانید یا تمرکز ندارید.
مطالعه بیشتر : اهمیت مشارکت پدر در مراقبت و تربیت کودک
در برخی اوقات، نوجوانان نیاز دارند موقعیت ها را تحت کنترل خود داشته باشند. آن ها حرف خواهند زد اما به دلیل فقدان اعتماد و هیجانات گیج کننده شان، در زمان انتخابی و به روش خودشان. بنابراین دو عامل بی اعتمادی و هیجان ها اجازه نمی دهد که نوجوان دقیقاً در زمانی که والدینش می خواهند با او در مورد چیزی صحبت کنند، بی پرده سخن بگویند.
رزرو وقت و مشاوره تلفنی یا واتس اپ : 09330791260
مهم است که بدانیم نوجوانان نیاز به کمی حریم خصوصی دارند تا کارهای خودشان را انجام دهند.آن ها می خواهند افراد مستقلی شوند، رشد کنند و به دنیای بزرگسالی برسند.
ارتباط بین والدین و نوجوانان
اصل پر اهمیت در ارتباط بین والدین و نوجوانان این است که: ارتباط یک فرآیند دوطرفه است. ارتباط شامل گوش کردن به علاوه ی صحبت کردن است.هر چقدر تمایل به گوش کردن به صحبت های فرزند نوجوانتان نشان دهید، همان قدر هم احتمال حرف زدن او با شما وجود دارد. صحبت کردن و گوش دادن شانه به شانه ی یکدیگر قرار دارند و ارزشی هم تراز دارند. به یاد داشته باشید که والدین مهم ترین افراد در زندگی نوجوانان هستند.
ارتباط موضوعی بسیار اساسی تر از کلماتی است که شما به زبان می آورید. پیامی که شما می فرستید تحت تاثیر نحوه ایستادن شما، ژستی که می گیرید و هیجانی که انتقال می دهید، قرار دارد. ارتباط فقط آن چه می گویید نیست بلکه چگونه گفتن مهم تر است.
راهکارهایی برای برقراری گفتگو با فرزند نوجوان
زمان بندی
زمان تان را نتخاب کنید. شما باید بدانید که فرزند نوجوانتان چه زمانی دوست دارد حرف بزند و چه مواقعی دوست ندارد. معمولاً در ماشین و اواخر شب، مکان و زمان مناسبی برای حرف زدن هستند. در مورد انتخاب زمان می توانید از نوجوانتان راهنمایی بگیرید. موقعی که حال خوبی ندارد و بیمار است به او گیر ندهید. مطمئن باشید زمان هایی وجود دارد که فرزندتان دوست دارد با شما حرف بزند.
مطالعه بیشتر : اضطراب در کودکان و نوجوانان
قلاب های مفید
برای شروع گفتگو از قلاب هایی مانند اخبار، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی استفاده کنید. یا در مورد خودتان صحبت کنید. اگر شخص مقابل کمی در مورد خودش افشاگری کند، برای اغلب افراد صحبت کردن ساده تر می شود. به جای یک پرسش مستقیم از فرزندتان در مورد خودش، سعی کنید کمی در مورد آنچه برای خودتان رخ داده صحبت کنید. این کار باعث می شود فرد مقابل پذیرا شده و بخواهد چیزی را با شما در میان بگذارد.
عمل کردن
گاهی اوقات، رفتارها می توانند به برقراری ساده تر ارتباط کمک کنند. تعارف یک اسنک یا یک فنجان چای به نوجوان می تواند روش بهتری نسبت به پرسش مستقیم برای شروع یک گفتگو باشد.
گوش کردن
ارتباط به دو طریق صورت می گیرد: صحبت کردن و گوش دادن در کنار همدیگر قرار دارند. شما باید به فرزند نوجوانتان بیشتر نشان دهید که در حال گوش دادن به صحبت های او هستید و او می تواند بیشتر صحبت کند.
مطالعه بیشتر : مشاوره کودک و نوجوان